Inspiratie, ingeving, de intuïtie en de flow. Het heeft wel duizend namen en iedereen herkent het als het komt.
Hieronder wil ik vier momenten met je delen waarop mijn muziek of schrijfsels loopjes met me namen, het toeval iets heel grappigs deed en de inspiratie mij besprong.
1. De vonk
Er was eens een schrijver die niets wist te schrijven. De deadline sloop gevaarlijk grommend naderbij, en dus besloot de schrijver iets te schrijven over een schrijver die niets wist, en over de gevaarlijke zoektocht die daarop volgde…
Op het moment dat hij dit besloot te schrijven, begon het bloed te gloeien in zijn aderen. Hij steeg op, kwam tot leven, schreeuwde het van de daken, klom er weer af en schreef zijn verhaal.
Dit soort momenten zijn niet te vangen. Zij vangen jou. Aan de deadline ben je dan ontkomen, maar niet aan de inspiratie.
2. De knop
Een musicus haalde traag adem terwijl zijn handen werktuiglijk langs synthesizer en computer gingen. Hier iets harder, daar een fade-out. Hier misschien een spoortje minder, of toch een ander instrument. Hij was in een trance die al uren duurde, en besefte niet hoe lang hij hier gezeten had.
En toen ging er een knop om.
“Klaar.”
Zomaar uit het niets klonk de geluidloze stem. “Stop. Het is klaar. Niets meer aan doen.”
Verbaasd keek de man naar zijn scherm. Hij wist niet waar dit gevoel vandaan kwam, maar sinds die laatste kleine wijziging was het stuk opeens af.
3. De rem
“Zo, eens kijken hoe dit verhaal verder gaat. Ik denk dat er dit of dat gebeurt, en eigenlijk weet ik dat wel zeker. Ik heb immers braaf mijn opzetje gemaakt en weet precies wat de personages zullen gaan doen, en zo niet, dan heb ik toch tenminste een vage outline in mijn ho…
Hooo!
Wat doen jullie nou personages? Dit stond niet in het script! Kom terug jullie! Waar zit jullie rem?
Pff, oké. Dan ga ik wel verder zonder jullie.
Ah nee! Nee jongen dit meen je niet. Dit ga je je lezers niet aandoen toch?
Te laat. Al gebeurd.
Zucht. Nou, voor deze keer laat ik het staan. Maar de volgende keer ga ik niet achter mijn eigen verhaal aanhollen hoor!
4. De goede fout
“Dat wordt mooie muziek, dit hoofdstuk wordt echt gaaf. Hoeveel sporen heeft deze scene eigenlijk?
Dertig?
Man dat is veel! Hoe weet ik nu waar welk instrument zit? Oeps, en dan druk ik ook nog eens de delete-knop in. Nou is de helft van de sporen naar links verplaatst.
Hey, dat klinkt eigenlijk best leuk!
Eigenlijk klinkt dit nog veel mooier dan eerst!
Jaaaaaa! Ik heb per ongeluk iets moois gemaakt! Dank je, deletetoets!!
Wat leuk Rebec, je beleeft heel wat als schrijver!