Ergens in het jaar 1996 raakte de tape van een cassettebandje in de kreuk.
Daar begon het allemaal mee. Het bandje kraakte wat, bleef even stil en opeens klonken de spelcomputer, de parkietjes en de stemmen achterstevoren. Eerst VOND ik het vooral gek, maar algauw het mooiste dat er bestond! Ik begon bandjes te verkreukelen om het nog een keer te horen, en rende regelmatig naar mijn ouders omdat ik de boel gesloopt had. Die opnames waren me dierbaar, maar dat weerhield me er niet van het af en toe nog eens te proberen.
Recept voor achterstevoren gedraaide muziek en/of een kapotte tape::
1. Men neme een cassettebandje en haalt er wat tape uit.
2. Dit verfrommel je in je handen tot het helemaal in de knoop raakt.
3. Laat de tape los en draai met je duim aan één van de tandwieltjes tot de tape weer helemaal op de spoel zit.
4. Tot slot doe je het bandje in de cassettespeler en zet deze aan.
Nu kunnen er drie dingen gebeuren:
Hij kraakt even en speelt gewoon verder waar hij is gebleven,
Hij kraakt even en doet niks meer; de tape is gebroken en je kunt je bandje gedag zeggen, of de breuk opzoeken en met een stukje op maat geknipt plakband repareren.
Of hij kraakt even, en tadaaaa! Speelt het stukje achterstevoren. Hoera! Je hebt nu een dof, vernaggeld stukje tape! Geniet van de verdraaide woorden, aanzwellende echo’s en enge muziek.
Gelukkig kwam ik er jaren later achter dat je een bandje ook gewoon achterstevoren kon afspelen. Hiervoor had je een viersporenrecorder nodig. Het werkte heel simpel: Je deed er een bandje in op kant a, en liet kant b afspelen. Die klonk dan achterstevoren. Wat een mooi, helder geluid, en dat zonder iets te slopen! Ik kon er uren naar luisteren. Dat je met een viersporenrecorder ook muziek kon mixen of een hoorspel kon opnemen, was bijzaak.
Mijn bandjes heb ik inmiddels gedigitaliseerd, maar je hoort nog steeds dat ik ermee heb zitten klieren. Dan kun je toch beter digitaal de boel omdraaien? Hoor deze luisterfilmmuziek van Rebex in reverse: