Puntjes vs. geluid

Gisteren is mijn gloednieuwe brailleleesregel gearriveerd; de Handy Tech Easy Braille. Een juweel van een ding! Hij kan dit, hij kan dat, hij kan…
O wacht.
Elke brailleleesregel kan dat.
Ja oké, maar ik kreeg mijn laatste brailleleesregel zeventien jaar geleden! En ik kon toen nog zien, dus ik weet echt niet meer hoe dat allemaal zit hoor met puntjes en cellen en invoer en duimtoetsen enzo.
Wat deed je dan in de tussentijd?
Zeg geweten, hou eens op. Ik vertel dit verhaal. Je weet trouwens best dat ik nog genoeg kon zien voor hele grote letters, en toen ik eenmaal blind werd ging ik over op spraak. Dat werkte veel sneller, en ik had nog een hoop te doen, dus effe niet. Zo, nou jij weer.
…
Dat dacht ik ook, met je puntjes. Waar was ik… Oh ja!
De brailleleesregel is geweldig! Toen ik vorige week twee notitieapparaten mocht bekijken, namelijk de Voice Sense en de Braille Sense van Hims, viel het me op dat ik verliefd werd op de Braille Sense. Hij was zo schattig, en het toetsenbord was zo fijn, en die braillecellen had ik al zo lang niet meer gezien. Toen ik even later met de Voice Sense aan het spelen was, zochten mijn handen vergeefs naar een brailleleesregel die daar niet was..
Huh?
Sinds wanneer heb ik de behoefte aan een brailleleesregel?
Sinds wanneer wil ik letters in plaats van altijd maar te luisteren?
Sinds wanneer wil ik mijn tekst corrigeren en mijn I-phone bedienen met een brailleleesregel?
Blijkbaar sinds vandaag.
En nu is het een week later, is mijn brailleleesregel geleverd en heb ik een heel artikel zitten lezen! Heerlijk! Natuurlijk gaat het veel langzamer dan spraak; ik leerde pas braille op mijn veertiende en zat pas rond mijn zestiende op AVI 9, maar de lage snelheid mag de pret niet drukken.
Want spraak is prima hoorbaar, maar letters spreken meer. En touch screens zijn heel leuk maar knopjes nog veel leuker, jeeeey knopjes!!

Noot: Waarschijnlijk zet ik alsnog de halve dag mijn spraak aan, want dat werkt sneller, maar nu is er de keuze tussen puntjes en geluid. Van mij hoeft er niet één te winnen, ze zijn allebei lief.